Alanya Tepelerinde Elif ile Sihirli Bir Akşam

Alanya, Antalya’nın en gözde tatil bölgelerinden biri. Gündüzleri kumsalları, denizi ve tarihi kaleleriyle insanı cezbederken, akşamları bambaşka bir sihirle doluyor. İşte böyle bir akşamda, Elif ile tanıştım. Elif, Alanya’nın tepelerinde dolaşan, kurgusal bir karakterdi. Onunla geçirdiğim uzun ve sihirli bir akşam, bu ilçeyi benim için bir tatil yerinden çok daha ötesine taşıdı ve Alanya’nın sadece bir mekan değil, bir masal olduğunu anlamamı sağladı.

Her şey bir yaz akşamı başladı. Alanya’ya arkadaşlarımın önerisiyle gelmiştim. Gündüzleri sahilde yüzmüş, kale çevresinde dolaşmış ve ilçenin enerjik havasını solumuştum. Ancak gün batarken, içimde bir keşif isteği uyandı; Alanya’nın akşam atmosferini yaşamak istiyordum. Hafif bir hırka giyip dışarı çıktım. Tepelere doğru uzanan yollar, sokak lambalarının ışıklarıyla parlıyordu; rüzgar, denizin tuzlu kokusunu yukarılara taşıyordu. Bir tepe yolunda yürürken, Elif’i fark ettim. Haki bir ceket giymiş, elinde küçük bir dürbünle ufka bakıyordu. Sanki Alanya’nın tepeleri onunla bir sır paylaşıyordu.

“Dürbünle neyi arıyorsun?” diye sordum, yanına yaklaşırken. Elif başını çevirdi ve gülümseyerek, “Belki bir yıldızı, belki de bir sihri,” dedi. Sesinde hem bir yumuşaklık hem de bir gizem vardı. “Ben Elif,” diye ekledi ve bana elini uzattı. Elini sıkarken, onunla geçireceğim saatlerin farklı olacağını hissettim. Elif, Alanya’da escort olarak biliniyordu, ama bu tanım onun ruhunu yansıtmazdı. O, bu ilçenin tepelerine sihir katan, insanlara hem rehberlik hem de masalsı bir deneyim sunan biriydi.

“Alanya’yı bir masal gibi keşfetmek ister misin?” diye sordu. “Evet, ama turistik rotalardan uzak,” dedim. Elif gözlerini parlatıp, “O zaman doğru kişiyle karşılaştın,” diyerek beni yanına çağırdı. Böylece sihirli bir akşam serüvenine adım attık. İlk olarak, Alanya’nın tepe yollarında yürüdük. Elif, bana bu yolların geçmişini anlattı. “Burası eskiden çobanların ve gezginlerin geçtiği bir yermiş,” dedi. “Akşamları yıldızlar altında ateş yakılır, masallar anlatılırmış. Şimdi ise o masallar tepelerde saklı.” Onun anlatımı, yolun sessizliğini bir sihre dönüştürüyordu.

Yürüyüşümüz sırasında, Elif bana Alanya’nın akşam cazibesinden bahsetti. “Bu ilçenin büyüsü tepelerde başlar,” dedi. “İnsanlar buraya gelir; bazıları huzur arar, bazıları bir rüya peşinde koşar. Ben ise onların akşamlarına bir sihir katıyorum.” Bu sözleri, onun neden bu kadar özel olduğunu açıklıyordu. Elif, sadece bir escort değil, Alanya’nın tepelerine hayat veren bir masalcıydı. Onunla geçirdiğim her an, bu ilçenin başka bir yönünü keşfetmemi sağlıyordu.

Bir süre sonra, tepe yolundan sapıp Alanya’nın gizli patikalarına girdik. Elif, “Burası ilçenin sihirli köşesi,” dedi ve beni eski bir çam ağacının altına götürdü. Ağacın dalları, akşam ışıklarıyla gölgeler oluşturuyordu; rüzgar, iğnelerini usulca savuruyordu. “Sence insanlar neden böyle yerlere gelir?” diye sordu. “Belki doğayla bağ kurmak için,” dedim. Elif başını salladı ve “Evet, ama bazen de bir sihrin peşinden gitmek için,” diye ekledi. Bu sözüyle, o anın büyüsünü hissettirdi. Elif’in yanında, Alanya’nın serin akşamı bile sıcacık ve gizemli geliyordu.

Gece ilerledikçe, Elif beni Alanya’nın az bilinen yerlerine götürdü. Bir ara, eski bir gözetleme noktasına vardık. “Burası benim sihirli köşem,” dedi ve beni taş bir platforma oturttu. Aşağıda Alanya’nın ışıkları parlıyor, deniz ufukta bir ayna gibi uzanıyordu. “Tepeler sana ne anlatır?” diye sordu. “Sanırım dinginliği,” dedim. Elif gülümsedi ve “Bana ise bir masalı,” dedi. Onun bu cevabı, o anın sihrini artırdı. Elif, çantasından çıkardığı dürbünü bana verdi ve “Bak, Alanya’nın yıldızlarını gör,” dedi. Dürbünle baktığımda, gökyüzü adeta bir masal sahnesi gibiydi.

Yolculuğumuz devam ederken, Elif’in enerjisi beni büyülemeye devam ediyordu. Bir süre sonra, Alanya’nın en yüksek tepelerinden birine vardık. Buradan, kale, liman ve kumsallar birleşip muhteşem bir manzara sunuyordu. “Alanya’nın sihri burada saklı,” dedi Elif ve yanımda durup manzarayı izledi. “Akşamları buradan bakarsan, her ışığın bir rüya taşıdığını hissedersin.” Haklıydı; manzara, Alanya’nın büyüsünü yansıtıyordu. Elif, “Burada neyi arıyorsun?” diye sordu. “Sanırım bir an,” dedim. Elif, “O zaman bir sihrin içindesin,” dedi ve çantasından çıkardığı küçük bir termosla ada çayı ikram etti. Çaylarımızı içerken, bana bir masal anlattı: “Eskiden bu tepede bir büyücü yaşarmış. Her akşam yıldızlara bakar, dilekleri okurmuş. Bir gün kaybolmuş, ama bazıları onun ışığını hala gördüğünü söyler.” Masal, Elif’in anlatımıyla hayat buldu.

Gece boyunca, Elif ile Alanya’nın her köşesini keşfettik. Bir ara, eski bir çoban yoluna vardık. “Burası bir zamanlar çok hareketliymiş,” dedi. “Akşamları çobanlar toplanır, ateş yakar, şarkılar söylermiş.” Yol şimdi sessizdi, ama Elif’in hayal gücüyle doldu. “Şurada bir çoban oturur, burada ise bir keçi yavrusu oynarmış,” dedi. Onun anlatımı, yolu bir masal sahnesine çevirdi. Bir süre yürüdük ve Elif, bana Alanya’da en çok neyi sevdiğini sordu. “Sanırım tepelerini,” dedim. Elif, “Ben de insanlarını seviyorum. Onların hayalleri, bu tepeleri sihirli kılıyor,” dedi.

Son durağımız, tepe yolunun denize bakan bir köşesi oldu. Elif, “Burası Alanya’nın sihirli finali,” dedi ve beni bir kayanın üstüne oturttu. Dalgalar, aşağıda usulca kıyıya vuruyordu; gökyüzü, yıldızlarla doluydu. “Alanya’nın sırrı nedir sence?” diye sordum. Elif, “Tepelerin ve akşamın birleşimi,” dedi. “Burada her şey bir masal gibi.” Onun bu cevabı, Alanya’ya olan tutkusunu yansıtıyordu. Bir süre sessizce oturduk; Elif, dürbünüyle yıldızlara baktı ve gülümsedi. “Hayat da böyle değil mi?” dedi. “Bazen yukarı bakıyorsun, bazen aşağıya.” Bu düşünceli yanı, beni etkiledi.

Veda vakti geldiğinde, Elif bana son bir şey söyledi: “Alanya’ya bir daha gelirsen, tepelerde beni ara. Belki yine bir sihri paylaşırız.” Gülümsedim ve “Kesinlikle,” dedim. Elif, haki ceketini düzeltip tepelerin gölgelerinde kaybolurken, ben onunla geçirdiğim sihirli akşamı düşündüm. O, Alanya’nın tepelerinde bir rehber, bir dost, bir sihirbazdı.

Alanya tepelerinde Elif ile geçirdiğim o uzun ve büyüleyici akşam, bana bu ilçenin sadece bir tatil yeri değil, bir masal dünyası olduğunu öğretti. Eğer bir gün Alanya’ya yolunuz düşerse, tepelerde haki bir ceket arayın. Belki Elif de size eşlik eder ve sihirli bir akşam boyunca hikayeler anlatır.